شعری در وصف سپیدرود
منم سپیدرود همیشه در روان یه سر دارم از کوهای بلند سربه فلک سر دیگرم به دریای سبز نیل گون
مسافتها طی کنم تا رِسم به اهداف شهرهاو روستاهاو مردمهای گوناگون برمن نظر می افکنند
تا شوند شاد گذر میکنم از روستایی به اسم رشت آباد
گاهی زلالم گاهی گل آلودم منم سپیدرود همیشه در روان